قیمت دلار مجددا وارد کانال ۵۵ هزار تومان شد تا بیم و هراس سراسر وجود فعالان اقتصادی را فرا بگیرد.
در اقتصاد نفتی و دلاریزه ایران میزان نفوذ دلار آمریکا به حدی رسیده است که حداقل‌های زندگی شهروندان نیز به جایگاه جهانی این ارز وابسته است.
پس از تخلیه شوک ناشی از توافق با عربستان و کاهش تقاضای بازار برای دلار به دلیل مصادف شدن با تعطیلات و البته همزمانی با ماه رمضان ، با نزدیک شدن به روزهای پایانی تعطیلات نرخ دلار نیز در حال بازیابی جایگاه از دست رفته خود است و بنظر می‌رسد برای تصاحب مجدد صندلی ۶۰ هزار تومان دوباره خیز برداشته است.
بررسی مولفه‌های مختلف سیاسی و کسری بودجه شدید و عدم درآمد ارزی دولت در کنار چاپ روزانه ۵ هزار میلیارد تومان پول توسط بانک مرکزی این واقعیت را آشکار می‌کند که علی‌الرغم نامگذاری سال جدید با عنوان «کنترل تورم» ، دولت عملا کار ساده‌ای برای کنترل تورم نداشته و صدالبته با ابزارهای فعلی امری محال بنظر می‌رسد.
در کنار این موارد شایعات مربوط به افزایش قیمت بنزین نیز به این موارد دامنه زده و باعث شده است که بسیار از کسبه با فرض افزایش قیمت حامل های انرژی و تاثیر آن بر قیمت کالا‌ها به استقبال موج جدیدی از گرانی‌ها بروند.
حال با تجمیع ادله فوق و وجود فساد سیستماتیک بانکی و‌اداری حاکم در ساختار سیاسی و اقتصادی یقینا دورنمای روشنی در انتظار اقتصاد و ارزش پول ملی نخواهد بود. به عقیده نگارنده تا پایان فصل جاری دلار این پتانسیل را دارد که قله‌های جدیدی را فتح و رکورد دست‌نیافتنی‌تری را ثبت کند.
در این وسط دولت ابراهیم رئیسی نیز که حل تمامی مشکلات اقتصادی را به چاپگر تولید نقدینگی سپرده است عملا نه تنها کاری از پیش نمی‌برد بلکه با تمرکز بر سیاست های غلط و تکرار اشتباهات قبلی مانند بنزین روی آتش صرفا تورم را شعله‌ورتر خواهد کرد.
به گواه کارشناسان اقتصادی تنها راه برون رفت موقت از وضعیت فعلی توافق در قالب برجام با غرب است که صد البته از یک طرف آمریکایی ادعا میکنند برنامه‌ای برای آن ندارند و از طرف دیگر کاسبان تحریم در داخل نیز چندان تمایلی برای وقوع آن نشان نمی‌دهنددر نهایت خروجی تمامی موارد فوق فقیرتر شدن مردم و از بین رفتن قشر متوسط جامعه است.
آری قشر متوسط در حال فقیر شدن و قشر مرفه در حال تبدیل شدن به قشر متوسط هستند.
✍️هژار رحیمی
