دم خروس را باور کنیم یا قسم حضرت عباس را / حکایت نامه نماینده به رییس جمهوری در مورد وضعیت جوانان مهاباد

هه ژار رحیمی: هفته گذشته جلال محمودزاده ، نماینده مهاباد در نامه ای خطاب به رئیس جمهور ، از رئیس دولت درخواست کرد تا صدای جوانان تحصیل کرده این شهر را بشنود. هرچند ماهیت این عمل به خودی خود بسیار پسندیده است و وجود این نامه باعث گردیده روزنه امیدی برای جوانان مهابادی بوجود بیاید اما در عمل واقعیت چیز دیگری است.

در هفته قبل اداره آب مهاباد با توجه به اعلام نیاز قبلی اقدام به جذب یکنفر برای تصدی سمت کنتورخوانی کرد. با توجه به معضل بیکاری منطقه و شهر همچنانکه انتظار میرفت تعداد زیادی از شهروندان خواستار استخدام شدند. در این بین یوسف قادرپور راننده استیجاری شرکت که مدت ۷ سال است به صورت استیجاری در اختیار اداره است نیز حضور پیدا کرده بود.

عقلا و شرعا شخصی که ۷ سال است در اداره مذکور مشغول خدمت است شایسته ترین فرد برای تصدی این پست می تواند باشد ولی متاسفانه در این بین و دقیقا در زمانی که اطرافیان آقای نماینده در حال مانور تبلیغاتی در مورد نامه ایشان به رئیس جمهور بودند ، نزدیکترین شخص به ایشان در مهاباد با اعمال نفوذ و سوء استفاده از موقعیت خود تمام معادلات را به هم ریخته و شخصی بنام (س.ا.آ) که عموزاده خود هستند به اداره مذکور تحمیل کردند.

صرف نظر از ماهیت زشت عمل انجام گرفته که مصداق کامل سوء استفاده از موقعیت و سمت خود است نکته عجیب همزمانی این اتفاق تلخ با نامه ای است که آقای محمودزاده به ریاست جمهوری نوشتند. شاید هم نامه آقای نماینده شامل همه جوانان شهر نشده است و فقط آن ۲۰ و چند درصدی را شامل می شود که در ستاد ایشان حضور یافتند به ایشان رای دادند.

در نهایت آنچه که اتفاق افتاده است ظلم آشکاری است که در حق قادرپور و قادرپورها اعمال شده است. نتیجه هر چه باشد باعث بی اعتمادی هر چه بیشتر مردم به اتفاقاتی است که در حال رخ دادن است. با وجود بروز چنین اتفاقاتی در سطح شهر و ضایع کردن حق افرادی از این دست ، مردم هر چه بیشتر به این نتیجه گیری ، که نوشتن چنین نامه هایی در واقع فقط برای جلب توجه عوام است نه خدمت به مردم ، یقین پیدا می کنند.

این ماجرا مصداق کامل ضرب المثل ” دم خروس را باور کنیم یا قسم حضرت عباس را” است. واقعیت کدام است؟ آیا نماینده نگران اوضاع جوانان تحصیلکرده شهر است یا نگران وعده های انتخاباتی که به ستاد آمده ها داده اند و تاکنون عملی نشده است. بایستی منتظر ماند و دلخوش به آینده بود

مهابادم آرزوست