روستای «بصری» مهاباد حدود نیم قرن است (سال ۱۳۵۱ تاکنون) به مامن و سرپناهی برای نگهداری بیماران مبتلا به جُذام در این شهرستان تبدیل شد و هنوز هم ۱۰ نفر از یادگاران این بیماری در این روستا سکونت دارند.
روستای «بصری» یکی از روستاهای توابع مهاباد است که در دهه ۳۰ شمسی مسوولان بهداری آن زمان به کمک پزشکان خارجی، آن را به عنوان محل اسکان مرکزی برای ریشه‌کن کردن بیماری مالاریا ساختند و پس از ریشه‌کن شدن مالاریا در دهه ۵۰، با کمک دولت مرکزی، بیماران مبتلا به جُذام از سطح شهر جمع‌آوری و به این روستا انتقال داده شدند.
جُذام، خوره یا هانسن یک بیماری عفونی مزمن است که به وسیله باسیل‌های مقاومی به نام میکوباکتریوم لپرا به وجود می‌آید و پوست و اعصاب هدف حمله این باسیل‌ها قرار می‌گیرد، مهمترین معلولیت ناشی از جُذام، درگیری اعصاب بالاتنه است که در نتیجه آن، بی حسی یا اختلال حرکتی در یک سری عضلات مشخص به وجود می‌آید.
جُذام در اصطلاح کوردی به «گولی» مشهور است.
