حجت‌الاسلام محمدرضا زائری در یادداشتی نوشت: می‌گرفت، می‌بست، می‌آورد، می‌برد، تهمت می‌زد، دروغ می‌گفت، توهین و تحقیر می‌کرد، اختیار کامل داشت، جان و مال و ناموس مردم در دستش بود! وقتی با لباس زندان جلویش ایستاده بودم گمان می‌کرد که به آخر دنیا رسیده ام و نمی فهمید که میز او آخر دنیا نیست! مغرور بود و روی ابرها قدم می‌زد، هیچ کس را به حساب نمی آورد و تصور هم نمی کرد که روزی زور خدا بیشتر از زور و قدرت او باشد!
روزی که بعد از رفتن آقای هاشمی شاهرودی از قوه قضاییه پیگیر پرونده ام شدم، مسؤول محترمی که قرار بود به من جواب بدهد گفت : ما به پرونده ات دسترسی نداریم، گم شده، نیست! گفتم: یعنی چه؟ مگر می‌شود پرونده ای گم بشود؟ پاسخ داد: سعید مرتضوی سه تا از پرونده ها را به خانه اش برده، یکی پرونده توست! با تعجب گفتم: چه طور می‌تواند پرونده ای را ببرد؟ مگر می‌شود؟ گفت: بله خودمان هم می‌دانیم، خلاف قانون است، اما چه می‌شود کرد؟ مرتضوی است دیگر!
آری، مرتضوی بود دیگر! همه کار می‌توانست بکند و تصور هم نمی کرد که روزی جماعت محافظان و دور و بری هایش نتوانند کاری برایش بکنند! سوراخ سنبه ها را خوب می‌شناخت و بلد بود چه کار کند، پای خیلی از چهره ها را وسط کشیده بود و دست خیلی از بزرگان را آلوده کرده بود، برای همین نگرانی نداشت، لابد با خودش فکر می‌کرد که اگر بخواهند به فلان ملک و ویلا و زمین و پولم گیر بدهند پای این هم گیر است و اگر بخواهند به بهمان تخلف قانونی و فساد حقوقی و قضایی ام پیله کنند دست آن هم توی کار است!
برای همین روزی که آقای محسنی اژه ای گفت مرتضوی را پیدا نمی کنند و مرتضوی همه کاره و مقتدر وبا شکوه و با عظمت به عنوان یک مجرم فراری مضحکه ی خاص و عام شد، گفتم همین کافی است! حتى اگر حکم هم اجرا نشود همین کافی است! این ذلت و خواری برای کسی که مثل دادستان مشهد فکر می‌کرد فقط یک وجب از خدا پایین تر است کافی است! برای مرتضوی همین کافی است که مثل صدام با فلاکت و بدبختی توی یک گودال پنهان شود و مثل یک مفلوک بدبخت پشت گردنش را بگیرند و خبر دستگیری اش را هم یکی از مسؤولان قضایی رسما اعلام کند! برای مرتضوی همین کافی است! و تازه این فقط دنیاست که اصلا قرار نبوده ظرفیت حساب و کتاب عدل خدا را داشته باشد! کو تا آخرت؟ کو تا آخرت برسد؟ باش و تماشا کن! /بهار نیوز
