⭕️ کوهنوردان اهل مهاباد در یک عملیات بسیار دشوار و در اقدامی انسان دوستانە جان یک کوهنورد گروە تهران را در دماوند نجات دادند

⭕️ گزارش امداد کوهنوردی در مسیر شمالی قلەی دماوند:

?انجمن پزشکی کوهستان ایران: گزارش حادثه مورخ ۲۱/۵/۱۳۹۵ در یخچال سیوله دماوند:

?به منظور صعود از جبهەی شمالی دماوند، مورخ ۱۹/۵/۱۳۹۵ در قالب تیمی ۴ نفره از #مهاباد وارد منطقه شدیم. ساعت ۶:۲۰ صبح روز ۲۱/۵/۱۳۹۵ از جانپناه دوم در ارتفاع ۴۶۶۰ متری به سمت قله حرکت کردیم. در ساعت ۷:۱۳ صبح در ارتفاع ۴۹۲۰ متری روی یال منتهی به قله متوجه شخصی بی حرکت روی یخچال سیوله شدیم. بلافاصله به سمت فرد مورد نظر حرکت و متوجه شدیم که سه نفر از همنوردان ایشان در روی یال سمت چپ یخچال حضور دارند. به منظور بررسی و اقدام مقتضی برای امداد رسانی به ایشان، شرح ماوقع را از همنوردانش جویا و متوجه شدیم که حدود یک ساعت قبل بهنگام صعود تیم مورد نظر به دلیل تاریکی هوا از مسیر صعود منحرف و خانم «م. الف.» از یک تیم تهرانی روی یخچال پاندول شده است که در حدود ۳۰ متر پایین تر به صورت معجزه آسایی (با توجه به شیب یخچال، نداشتن کلنگ، بلوری بودن کامل یخ که لایه ای نازک از برف تازه آن را پوشانده بود و صرفاً با اتکا به آموزش‌هایی که قبلاً دیده بود) متوقف شده و به دلیل اطلاع از خطر حتمی سقوط، حدود یک ساعت در همان وضعیت بی حرکت مانده بود! فاصلەی ایشان از کنارەی یخچال حدودً ۲۰ متر و ارتفاع دیوارەی صخره از سطح یخچال حدوداً ۴ متر عمودی بود و به همین دلیل هنموردان ایشان به دلیل فقدان هرگونه وسایل و تجهیزات فنی و احتمالاً عدم آشنایی با تکنیک‌های لازم و همچنین ناامید شدن از کسب کمک از گروەهای عبوری مستأصل بودند.
پس از بررسی منطقه برای امداد، با توجه به امکانات و تجهیزات موجود، سریعاً اقدام به برپایی کارگاه نموده و آقای “رضا محمد بایزیدی” با حمایت روی کارگاه توسط آقای “جمال عزیزی” با بهرەگیری از امکانات و شرایط مقتضی بەوسیلەی دو عدد کلنگ به سمت خانم «م.ا» حرکت کردند. با رسیدن به شخص مورد نظر، وی را به طناب حمایت متصل نمودند؛ سپس با هماهنگی و حمایت کامل، به کنارەی یخچال حرکت کردند. پس از رسیدن به کناره ی یخچال، اقدام به بالاکشی حادثەدیده ازصخرەی ۴ متری عمودی شد.
با رسیدن حادثەدیده به محل أمن با توجه به هیپوترمی، اقدام به گرم کردن وی با استفاده از کاپشن پر و پتوی نجات یکی از اعضای گروه ما و همچنین نوشاندن مایعات گرم نموده و در مرحلەی بعدی، با توجه به وضعیت عمومی ایشان و تخلیه شدید انرژی، اقدامات تکمیلی بەعمل آمد. پس از اطمینان از تثبیت وضعیت عمومی ایشان و توصیه های لازم برای اقدامات بعدی به همنوردان وی، کار امداد پایان یافت.

?اعضای گروه: جمال عزیزی، رضا محمد بایزیدی، واحد عزیزی و شهاب کسکه.

⭕️ نقد ماوقع:

۱. باب شدن پدیده ی تأسف برانگیزی در کوهنوردی ایران در زمینەی به همراه نداشتن تجهیزات و وسایل لازم کوهنوردی (اعم از وسایل عمومی و فنی) به گونەای که متأسفانه عملاً محتوای کولەی قریب به اتفاق کوهنوردان در صعود نهایی به قله شامل دوربین عکس برداری (البته انصافاً با کیفیت خیلی خوب!) و مقداری آب است؛
۲. تشکیل گروەهای صعود یهویی! با گسترش فضای مجازی، بعضاً این گروەها چند روز پیش از صعود تشکیل شده و بدون وجود دانش لازم، توانایی فنی، مهارت‌های فردی و گروهی و حتی گرفتن اطلاعات مسیر، اقدام به صعود به مسیرهای دشوار می‌نمایند؛
۳. رشد فزایندەی بی‌توجهی افراد و گروەهای عبوری از کنار فرد یا افراد حادثەدیده که تنها به گرفتن عکس و فیلم اکتفا می کنند. در روز حادثه حداقل ۵ گروه (مشتمل بر حداقل ۷۰ نفر) و تعدادی افراد دیگر از کنار شخص حادثه دیده رد شده بودند و حتی به نقل از همنوردان این خانم از در اختیار گذاردن کلنگ و حتی طنابچەی انفرادی امتناع کرده بودند در حالی که به روشنی می‌دانستند در صورت عدم امداد رسانی، امکان مرگ شخص حادثه دیده وجود می‌داشت.
موضوع ناراحت کننده برای ما، اظهارنظر یکی از گروەهایی بود که به ادعای خودشان دارای عضو هیمالیانورد بودند از هرگونه کمکی در زمان حادثه امتناع کرده و در قله اظهار کردند: «وقتی سر خوردن ایشان را دیدیم بسیار متأسف شدیم و از دیدن این حادثه گریەمان گرفت»! یا گروه دیگری که پزشک در آن حضور داشت و متأسفانه اندکی درنگ نکرد تا شاید به کمک تخصصی ایشان نیاز باشد. متأسفانه گویا قرار نیست حوادث جانبی نظیر آنچه در حادثەی مرحوم “رضا علیپور” رخ داد به پایان برسد؛
۴. بی‌توجهی به آموزش‌های لازم در کوهنوردی به قسمی که برخی از افراد از کمترین آموزش‌های لازم هم بی‌بهرەاند. این بی‌توجهی به آموزش حتی شامل بهرەگیری از نرم افزارهای بسیار سادەی ناوبری می‌باشد که به راحتی روی گوشیهای موبایل نیز قابل نصب و بکارگیری هستند؛
۵. رشد فزایندەی تمایل عمومی برای صعود به قلەی دماوند و سایر قلل معروف بدون هیچ گونه هدفی و حتی بی‌توجهی به آمادگی جسمی و رعایت شرایط مربوطه.

?انجمن پزشکی کوهستان ایران؛